Μιας και πολλές φορές στην εργασία θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη “Κοινωνία”, καλό θα ήταν να κάνουμε μια διασάφηση από νωρίς. Παρακάτω το πρώτο κομμάτι της εργασίας που αργότερα θα εμπλουτιστεί
“Στην πατρίδα του υπογράφοντος, όπως πιθανά και σε άλλες, υπάρχουν μερικές τυπικές εκφράσεις που οι πολίτες χρησιμοποιούν για να χαρακτηρίσουν την κοινωνία τους, όταν ένα αποτρόπαιο γεγονός προκαλεί γενικευμένη φρίκη, όταν μια άσχημη είδηση συγχύζει τόσο πολύ τους ανθρώπους που φαίνεται σαν τα αίτια του «κακού» να είναι πολύ βαθύτερα από τις αδικοπραξίες μεμονωμένων ατόμων. Παλαιότερα, η κοινότερη έκφραση ήταν το «Σε τι κοινωνία ζούμε», ερώτημα χωρίς απάντηση, γεμάτο υποψία για τη γενικότερη παρακμή που κρύβεται πίσω από τις ιστορίες που βγαίνουν στην επιφάνεια. Σήμερα, αντίθετα, το γενικό αίσθημα έχει απαντήσει σε αυτό το ερώτημα και πολύ συχνά χρησιμοποιούνται άλλες εκφράσεις όπως «Έχουμε αποτύχει ως κοινωνία», «Σάπια κοινωνία», «Άρρωστη κοινωνία» και μια σειρά από άλλα, σπανιότερα.
Δυσάρεστη κι αν είναι, αυτή η ανακάλυψη, βρίσκεται πιστεύουμε προς τη σωστή κατεύθυνση και τη χαιρετίζουμε σαν ένα «βήμα μπροστά» στη συνείδηση των ατόμων. Αν γινόταν πάντως μια προσπάθεια να εμβαθύνουμε στο ζήτημα της «αρρώστιας» αυτής της κοινωνίας, το ζήτημα θα παρουσιαζόταν πολύ πιο περίπλοκο απ’ ό,τι τελικά είναι και θα καταλήγαμε, δυστυχώς, σε κάτι οδυνηρά οριστικό, ότι τελικά δεν υπάρχει πια κοινωνία. Και αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που πολλές φορές δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε πως είναι δυνατό να λαμβάνουν χώρα όλες αυτές οι ασχήμιες, ιδιωτικές και δημόσιες, καθημερινά.”