Η εργασία η οποία παρουσιάζεται εδώ έχει τον τίτλο: Διεκδικώντας Ουτοπίες: Στην Αναζήτηση μιας Ανθρώπινης Κοινωνίας.
Θέλουμε να ρίξουμε λίγο φως σε αυτόν τον τίτλο.
Στις επόμενες αναρτήσεις θα ασχοληθούμε με αυτό.
Ξεκινάμε.
“Εργασίες σαν κι αυτήν εδώ που τώρα ρίχνετε τα μάτια σας πάνω της, είναι καταδικασμένες να δημιουργήσουν περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα θέτουν ή απαντάνε. Είναι επίσης επιρρεπείς σε αντιφάσεις και σκοτεινά σημεία που δικαίως ξεσηκώνουν κριτικές. Στην προσπάθεια να ελαχιστοποιηθούν αυτά τα διόλου κολακευτικά στοιχεία και εν μέσω μιας κάποιας λογοτεχνικής διάθεσης του υπογράφοντος, έχει γίνει η προσπάθεια να αίρονται τα ζητήματα περισσότερο απλουστευμένα παρά ακαδημαϊκά. Στόχος αυτής της εργασίας είναι να γίνεται κατανοητή σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα -διότι φιλοδοξεί να τα αφορά όλα.
Για τις ανάγκες αυτές και πριν ακόμα παρουσιαστεί το κυρίως θέμα, είναι σημαντικό και για τη συνέχεια, να ξεκαθαριστούν σύντομα οι ξεχωριστές λέξεις του τίτλου που πιθανότατα να φαίνεται κάπως μεγαλόσχημος, υπερβολικά φιλόδοξος. Ξεκινάμε, παραδόξως, ανάποδα.
“Τι είναι μια κοινωνία; Για εμάς, κοινωνία είναι ένας κοινός τόπος όπου όλοι οι συμμετέχοντες και όλες οι συμμετέχουσες συνευρίσκονται, επικοινωνούν, μοιράζονται εμπειρίες και κάποιες απόλυτα βασικές ιδέες και αξιακούς κώδικες, με αποτέλεσμα μία, επίσης απόλυτα βασική, ομόνοια. Μια κοινωνία είναι μια συλλογική προσωπικότητα, μια ενότητα μέσα στην ατέλειωτη ποικιλία ατομικοτήτων.
Μέσα σε μια κοινωνία, οι διαφορετικές αντιλήψεις, ιδέες, προηγούμενες εμπειρίες και παραδόσεις συγχωνεύονται και συνυπάρχουν χωρίς υπαρξιακές διαμάχες. Μια κοινωνία είναι αποτέλεσμα επίσης του αυτοπεριορισμού που θέτουν τα μέλη της γνωρίζοντας ότι χωρίς αυτόν δεν θα ήταν δυνατό να γεννηθεί μια κοινωνία.
Έτσι, κοινωνία δεν μπορεί να είναι απλά ένα σύνολο ανθρώπων που τυχαίνει να ζουν στον ίδιο χώρο. Ούτε σημαίνει πως άνθρωποι που έρχονται έξω από αυτή δεν μπορούν να μετέχουν στο κοινωνικό σύνολο που ήδη πριν την άφιξή τους έχει δημιουργηθεί. Μπορεί οι κοινωνίες να συστήνονται αυτόματα, μα είναι θέμα διεκδίκησης να διατηρηθούν και να ανθίσουν.
Για εμάς, σήμερα, δεν υπάρχει πια κοινωνία και αυτό τον ισχυρισμό θα τον διατηρούμε για όλη την έκταση της εργασίας.”